Death is the Only Ending for the Villainess: Exploring the Grim Fate of Thai Drama’s Antagonists
ตายเป็นจุดสิ้นสุดแห่งนางร้าย – เรื่องราวเล่าถึงความชะตากรรมของตัวตนอุบัติการณ์ในละครไทยที่เป็นฝังความสลดผลให้กับตัวละครนางร้ายสุดหนักในระหว่างการฉาย
ชื่อเรื่อง “ตายเป็นจุดสิ้นสุดแห่งนางร้าย” (Death is the Only Ending for the Villainess) เป็นละครดราม่าในประเทศไทยที่ได้รับความนิยมและคะแนนสูงจากผู้ชมมากมายในการฉายหน้าจอทีวีช่องวัน หญิงสาวหลายคนได้รับบทนำในภาพยนตร์ดังกล่าว แต่พวกเขาไม่ใช่ตัวละครหลัก แต่เป็นนางร้ายที่ยังไม่เคยมีใครบอกก่อนหน้านี้ถึงจะถึงขอบเขตของพวกเขาในเรื่องของตัวละครที่ไม่ใช่ศัตรูฝั่งบวก รู้สึกตื่นเต้นและอารมณ์ของคนดูเพิ่มขึ้นเพราะผู้ชมมีโอกาสสนทนาและวิเคราะห์เกี่ยวกับวิธีการแก้ไขปัญหาของตัวละครและการได้รับความผันแปร แม้กระนั้นการเป็นนางร้ายในละครไทยไม่เคยถูกดูที่ดีเท่าไหร่
ในบทความนี้ เราจะสำรวจในแง่มุมต่างๆเกี่ยวกับการเป็นนางร้ายในละครไทย รวมถึงความพยายามของเราในการเข้าใจปัญหาที่จะเอาชนะและวิเคราะห์เหตุผลที่สิ้นสุดท้ายจำเป็นต้องใช้อำนาจหรือการแก้ไขปัญหาที่น่าเป็นห่วงใยเกี่ยวกับความพยายามอย่างมากของตัวละครนางร้ายฝ่ายบวกของแต่ละเรื่อง
เริ่มต้นเล่าเรื่อง
“ตายเป็นจุดสิ้นสุดแห่งนางร้าย” กล่าวถึงนางร้ายที่ชื่อตามชื่อเรื่อง Suam. Suam (นักแสดงบทนางร้ายโดย Janie Tienphosuwan) เป็นนางร้ายที่อวดอำนาจและเป็นเสน่ห์เหนี่ยวนำเพื่อนร่วมห้อง หลังจากที่เธอได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานเทคโนโลยีการคมนาคมของบริษัทชั้นนำจำนวนหนึ่ง แต่เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญกับความจริงที่สุดท้ายของสภาพภูมิคุ้มกันของบริษัท เธอจึงทำการกระทำบ้างเข้าไปในความมืดที่สุด เพื่อให้เธอสามารถส่งต่อสัญญาในการจัดการผู้รอดชีวิตจากเรือกลไปยังกรรมการผู้มีอำนาจที่ถัดไป จนถึงช่วงสุดท้ายของภาพยนตร์เธอได้ฝ่ายบวกไปในการลงมือทำการจากไกลแค่ไหน
หลายคนจึงเยียวยาตัวเองว่า “เพราะไม่เคยมีใครบอกฉันมาก่อนหน้านี้ เกี่ยวกับความพยายามอย่างมากของนางร้ายเหล่านี้ที่ต้องกำจัดตัวละครหลักของเรื่อง” ทำไมเราต้องเห็นการตายของพวกเขาในกระแสของเนื้อเรื่อง
หากว่าเชื่อว่าว่าการตายของตัวละครนางร้ายในละครไทยไม่ควรจะเป็นที่กล่าวได้ว่า จริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่เราต้องการเห็นถึงขีดสุดของศัตรูฝั่งบวกแต่เพียงผู้เดียว เมื่อผู้เชี่ยวชาญด้านตบแต่งการแต่งบทกล่าวว่า รู้สึกว่าการจบสิ้นในความตายของตัวละครหลักสามารถสร้างกลิ่นอายที่แตกต่างกันของเนื้อเรื่องและทำให้ผู้ชมรู้สึกตื่นเต้นก่อนการดูละครได้อย่างแม่นยำและเข้าใจเนื้อเรื่องมากขึ้น
ถึงแม้จะไม่ได้เป็นรูปแบบที่ดีที่สุดในการเล่าเรื่องเป็นละครโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่ชอบละครไทย แต่ต้องโทษตัวเราเองเกี่ยวกับความต้องการที่จะเห็นการสิ้นสุดของตัวละครนางร้ายในวัยหนุ่มวัยสาว รวมถึงการเข้าใจว่าเหตุผลในการตายของตัวละครนางร้ายคนแรกคือความต้องการของผู้กำกับในการเมืองเนื่องจากเขาต้องการแสดงให้ผู้ชมเห็นถึงผลกระทบที่เกินกว่าที่ตัวละครนางร้ายจะเสียได้จากการกระทำของตัวเอง
การตายของนางร้ายต้องอยู่ในขอบเขต
ตัวละครนางร้ายบางครั้งถูกวางไว้ในทางหลังหรือไม่ได้ถูกกล่าวถึงอย่างราบรื่นเนื่องจากเงื่อนไขของเนื้อหาโดยรวม นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ว่าตัวละครนางร้ายอื่นๆถูกตัดออกจากฉากบนจอโทรทัศน์เช่นกัน เพราะพวกเขาไม่เข้าข่ายเรื่องและไม่สามารถสร้างความตื่นเต้นให้แก่ผู้ชมได้อย่างจำเพาะเจาะจงเหมือนตัวละครหลักหรือว่านางร้ายใหญ่ในซีรีย์หลายเรื่องที่อยู่เหนือจากฐานะของศัตรูละครพื้นฐาน
หากว่าตัวละครนางร้ายในละครไทยไม่มีการตายเป็นส่วนสำคัญของเนื้อเรื่อง การตายของพวกเขาไม่สามารถสร้างแรงกระตุ้นเพื่อเอาชนะตัวละครหลักของเนื้อเรื่องได้อย่างประทับใจ เมื่อผู้ชมต้องการเห็นตัวละครนางร้ายถูกต้านทายเพื่อเหลือเธอที่จะแก้ไขปัญหาของเธอและการสร้างการจับตามองให้ผู้ชมกลายเป็นเหยื่อของเธอ
ที่สุดคนดูจะเข้าใจได้ว่าการตายของนางร้ายของละครไทยไม่ได้เป็นเรื่องที่เป็นไปได้เสมอไปทุกกรณี แต่ยังมีการปรับใช้บางกรณีในการตายของตัวละครนางร้ายเพื่อสร้างความตื่นเต้นด้วยวิธีการที่น่าประทับใจ นักแต่งบทได้ออกแบบการวางแผนให้ตัวละครนางร้ายเดินทางสู่ช่วงสุดท้ายโดยไม่จำเป็นต้องมองเห็นความตายของเธอ การเลือกเปลี่ยนฉากหรือวิธีการแสดงในทางอื่นๆที่สามารถสร้างการนำเสนอไม่ง่ายเพื่อสร้างความตื่นเต้นและการมองผลกระทบได้อย่างชัดเจน
การตายของนางร้ายในละครไทยกับความเป็นจริง
ต้องยอมรับว่าการตายของนางร้ายในละครไทยมักเกี่ยวข้องกับกระแสเนื้อเรื่องหลัก ผู้กำกับหรือนักแต่งบทมักใช้แนวคิดนี้เพื่อช่วยให้เคลื่อนไหวเรื่องความสนุกสนานและการติดตามของผู้ชม ผู้ชมสามารถอธิบายได้ว่าเนื้อเรื่องเหล่านี้ไม่ได้ยืดใหญ่ให้ขนาดของแบบฉบับของเจ้าของเพลงเทคโนโลยีสูงสุดท้าย
แม้ว่าจะมีการตายของนางร้ายตามแต่ละเรื่องที่มีลักษณะที่แตกต่างกัน เหตุผลที่สำคัญที่สุดที่จะสร้างความประทับใจให้กับผู้ชมคือเครื่องมือที่นำมาใช้ในการสร้างลักษณะของนักแสดง นอกจากนี้ยังสามารถใช้เทคนิคและเคล็ดลับในการฉายภาพที่อยู่ภายในในรูปแบบรัศมีเพื่อเลี่ยงการเชื่อมโยงกับความคิดของผู้ชม
คำถามที่พบบ่อย
Q1: นางร้ายจะตายทุกครั้งที่มีการหมุนหวานหรือข้อความอารมณ์เศร้าในฉากสุดท้ายหรือไม่?
A1: ไม่จำเป็นว่าตัวละครนางร้ายจะตายในทุกครั้งที่มีการหมุนหวานหรืออารมณ์เศร้าที่ปล่อยออกมาในฉากสุดท้ายของละคร บางเรื่องอาจใช้เทคนิคอื่น ๆ เช่นการทำฉากจบที่ฉาวความลับหรือการใช้คำพูดที่เปลี่ยนแปลงเ